اصل هشتم: روح و پیکر نماز
02 اسفند 1393 توسط ميرجليلي
عمل بشر، پیکری دارد و روحی. یک کار را ممکن است من و شما هر دو مثل هم انجام بدهیم، اما از چه نظر مثل هم؟ از نظر اینکه پیکر کار من و پیکر کار شما یک جور است. فرض کنید ما هر دو نفرمان نماز میخوانیم، هر دو نفرمان در فلان راه خیر پول میدهیم، من صد تومان میدهم شما هم صد تومان، من چهار رکعت نماز میخوانم شما هم چهار رکعت. اینها که با هم فرق ندارد. اما ممکن است شما از یک خلوص نیت و خضوع و خشوعی، از یک اخلاص و محبتی، از یک عشقی، از یک هیجان روحی بهره مند باشید که من نباشم. این امر، ارزش کار شما را هزاران برابر ارزش کار من می کند.