اصل سیزدهم: پرواز از دایره محدودیت ها
10 مرداد 1394 توسط ميرجليلي
در عبادت خارج شدن از محدوده کوچک خودی، خارج شدن از محدوده آمال و تمنیات کوچک، محدود و موقت هست و به عبارت دیگر در عبادت انسان از دائره تمنیات و آمال کوچک خارج میشود.
در عبادت التجاء هست، انقطاع هست. در عبادت استعانت و نیرو گرفتن و کمک خواستن هست. در عبادت واقعا انسان از محدوده خود خواهی ها، خود پرستی ها، آرزوها، تمنی ها و امور کوچک پرواز میکند و بیرون میرود. معنی تقرب هم همین است.
وقتی میگوییم نماز میخوانیم قربة الی الله، این لفظ یک تعارف نیست بلکه یعنی واقعا انسان در حال نماز از این محدوده کوچک پرواز میکند به سوی حق.